Rachel Finney
Ik werd Rachel genoemd, naar Rachel in de bijbel (de vrouw van Jacob), en die werd beschreven als "mooi van vorm en innerlijk". Ik heb mezelf nooit op die manier kunnen zien, passender leek de beschrijving te zijn: "Ze kan en zal vele klappen in haar leven aankunnen, alsof ze van metaal is en onoverwinnelijk, maar ze heeft echt een goed hart en is een enorme softy. " (Urban Dictionary)
Ik ben een van de mede ontwikkelaars van de Living Light Essences en ontwikkelaar van de Living Light Rainbow Essences, en dit is het verhaal van mijn reis die gerelateerd is aan hoe de Living Light Essences tot stand kwamen ...
Wij zijn de som van onze reis, en zoals veel verhalen over dergelijke reizen vaak beginnen, roept iets in iemands leven de behoefte op om een andere weg in te slaan, zoals die in Robert Frosts gedicht 'The Road Not Taken'.
"... Ik zal dit met een zucht vertellen
Ergens eeuwen en eeuwen hiervandaan:
Twee wegen liepen uiteen in een bos, en ik ....
... ik nam de weg die het minst bereisd was,
en dat heeft het verschil gemaakt."
Ik ben geboren in India en heb mijn jeugd doorgebracht op 2100 meter hoogte in de uitlopers van de Himalaya op Woodstock School, een internationaal internaat opgericht in 1854 in Landour, Mussoorie (Queen of the Snows), Uttarakhand. Die jaren hadden een grote invloed op mijn leven. Mijn klasgenoten kwamen uit veel verschillende landen, met verschillende achtergronden en spirituele tradities. We waren met 32 bij het afstuderen, en we komen nog steeds samen vanuit verschillende delen van de wereld om bij te praten en van elkaars gezelschap te genieten.
Wonen in de bergen met de uitgestrekte Indiase vlaktes beneden en de hoge Himalaya erboven gaf me ook een diep gevoel van verbondenheid met de natuur en ik vroeg me vaak af wat 'de bron' zou kunnen zijn die de verbazingwekkende wonderen van de natuur creëerde die ik dagelijks zag: de bergen, de kleurrijke Himalaya vogels, vlinders, insecten, rhododendronbomen, wilde dahlia's, orchideeën en varens, de geuren en kleuren.
In die tijd was de rust en stilte van de Himalaya's zodanig dat het soms mogelijk leek de aarde te 'horen'; en de cocon die werd gecreëerd doordat hij soms in de wolken werd gehuld, versterkte deze verbinding.
Gelukkig kon ik als kind en volwassene veel reizen, zowel in India zelf als over de hele wereld. Daaardoor en doordat dat ik regelmatig in verschillende landen woonde, ging ik inzien dat de mensheid veel verschillende paden kent.
Ik leerde al vroeg dat 'perspectief' een grote invloed heeft op gedrag, houding en overtuigingen. Het geloof van wat "waar" is in het leven door een Indiase dorpeling die 's avonds rond de centrale banyanboom zit terwijl hij zijn waterpijp rookt, een hindoeïstische sadhu die halfnaakt ronddoolt met zijn drietand en kom, een moslim die zijn gebedsmat uitrolt bij het horen van de oproep tot gebed, of een jain die voorzichtig wandelt om het risico een insect te doden te voorkomen, was in veel opzichten heel anders dan wat een groep westerse christenen zou kunnen geloven van wat "waar" is in de kerk op een zondagmorgen. Iedereen volgde de ervaringen die hun familie, gemeenschap, cultuur en normen hun hadden geleerd. Het leidde tot veel vragen over wat 'goed' was, en eigenlijk of er überhaupt een 'goed' was.
Vragen over 'Licht' - dat ik gelijk stel aan 'Liefde' - en 'donker' leken voortdurend in mijn leven op te duiken, hoewel ik dit patroon pas later begon te herkennen. In India, een land waar spiritualiteit een heel openlijk een centraal onderdeel van het leven is, werd ik blootgesteld aan veel van 's werelds grote spirituele tradities. Mijn eigen ouders waren christelijke missionarissen in India die werkten in het technisch onderwijs en ze hielpen veel jonge mensen die aanvankelijk de middelbare school niet hadden gehaald en de hoop hadden verloren om ooit nog een vak te leren en betekenisvolle burgers te worden. Gelukkig drongen ze hun geloof niet op aan hun kinderen, maar we kwamen wel veel in contact met christenen tegen. De zondagsschool was een vast onderdeel van mijn leven, net als zingen. Het zal geen verrassing zijn dat mijn favoriete zondagsschoollied 'This Little Light of Mine' was. Soms hebben woorden van kinderen een enorme diepte in hun eenvoud. Iemands licht laten schijnen is vaak de grootste uitdaging in het leven van een mens:
dit kleine lichtje van mij
ik ga het laten schijnen
... laat het schijnen, laat het de hele tijd schijnen,
Het verbergen onder een korenmaat? Nee!
Ik ga het laten schijnen
... laten schijnen, laten schijnen, de hele tijd.
~ Harry Dixon Loes
Af en toe gebeurt er in iemands leven een gebeurtenis die soms onverklaarbaar en/of onvergetelijk is. Toen ik op een dag op 13-jarige leeftijd alleen van school naar huis liep over een bergpad, werd mij plotseling 'uit het niets' gevraagd of ik 'een besluit had genomen': om in het 'donker' of in het 'Licht/Liefde' te leven. "Verrassing" en "weten" vonden tegelijkertijd binnen in me plaats, ook al was ik niet bewust bezig met dat soort dingen.
Datzelfde jaar vluchtte de Dalai Lama uit Tibet en de Indiase regering gaf hem een huis in dezelfde stad in de Himalaya als waar mijn kostschool was. Hij kwam verschillende keren op bezoek, en studenten van onze school mochten op audiëntie bij hem thuis in Happy Valley. Bij zijn eerste bezoek aan onze school, kwam Zijne Heiligheid binnen tijdens mijn Home Economics les. Hij kwam naar me toe en vroeg, via zijn tolk, wat ik aan het koken was, pakte mijn lepel en roerde, terwijl hij de hele tijd lachte. Het tot uitdrukking brengen van zijn vreugde ging heel diep en het verbaasde me dat iemand die zojuist alles had verloren, nog steeds met zoveel vreugde en geluk vervuld kon zijn. Aanwezig te mogen zijn bij die vreugde was een 'geschenk'. Soms worden ons geschenken gegeven, zodat we ze in donkere tijden in ons hart kunnen herinneren en daarmee onze weg terug naar het Licht kunnen vinden.
Het thema 'Licht' ging verder... Tijdens mijn studie aan de universiteit in de VS koos ik er onbewust voor om een studie over het Mithraïsme te schrijven, niet wetende dat het ging om een oude Indo-Iraanse religie waarin Mithras stond voor de 'god van het licht', vriendschap en verbinding. Toen ik later mijn studie geschiedenis en opleiding aan de Universiteit van Liverpool in Engeland afrondde, werd mij het onderwerp "leer van de Katharen" toegewezen als onderwerp voor het proefschrift, ook een religie van 'Licht'.
Mijn studies en interesse in middeleeuwse geschiedenis brachten me ertoe meer te lezen over de Tempeliers, de Kelten, Egyptische en oude mythologieën, 'alchemie', de 'Steen der wijzen', heilige geometrie... enz. Een toevallige ontmoeting met een Canadees echtpaar dat in Mexico woonde zorgde ervoor dat ik kennismaakte met de werken van Edgar Cayce, later met de werken van Immanuel Velikovsky, 'verboden' archeologie en geschiedenis… en nog veel meer 'ongebruikelijke dingen'.
Na een aantal jaren in het Verenigd Koninkrijk te hebben gewoond en les te hebben gegeven, emigreerde ik naar Canada met mijn man en twee kinderen, Fred en Kirstin, waar ik woon sinds 1977. Op veertigjarige leeftijd stopte ik met lesgeven en ging terug naar de universiteit voor de opleiding tot Speech-Language Pathologist (spraak-taal-kundige). Ik ging werken op een gezondheidsafdeling met kleuters en later ook met schoolgaande kinderen. Ik ben eind 2013 'met pensioen gegaan', nadat ik veertig jaar heb gewerkt met kinderen, hun ouders en leerkrachten.
Er gebeuren van tijd tot tijd dingen in ons leven die ons en onze toekomst vormen. Positieve en negatieve ervaringen laten hun sporen en uitdagingen achter, vooral als ze zich heel vroeg voordoen. Ze kunnen vorm geven aan de 'bril' waar we doorheen kijken, onze feitelijke fysiologie, onze overtuigingen over onszelf, hoe we naar anderen kijken en omgaan met anderen, en hoe we ons leven leiden. Vroege trauma's kunnen gezondheidsproblemen en vele andere problemen met zich meebrengen die verband houden met het gevoel van eigenwaarde, iemands kijk op de wereld en iemands plaats daarin. Wanneer we op een bepaalde frequentie 'resoneren', kunnen we ons onbewust openstellen voor bijpassende frequenties of deze aantrekken. Er is soms een crisis voor nodig om ons van dingen bewust te maken en ons een doorgang naar of de mogelijkheid te bieden om veranderingen in ons leven aan te brengen.
Het leven is jarenlang een uitdaging geweest, omdat aanzienlijke gezondheidsproblemen die in India begonnen, steeds ernstiger werden. De 'crash' vond plaats in 1983 en duurde verscheidene jaren, totdat weer een van die schijnbaar 'onverklaarbare' gebeurtenissen plaatsvond; een gebeurtenis die plotseling mijn leven veranderde en me in een totaal nieuwe richting stuurde. Een deel van die ervaring was dat ik eindelijk een aspect aan mezelf 'toegaf' dat ik was waar ik was in mijn leven 'omdat ik geen verantwoordelijkheid voor mijn eigen leven wilde nemen'.
Kort daarna kwam een kundalini-ervaring uit de vroege kinderjaren weer naar boven, wat het leven ietwat uitdagend maakte, toen ik probeerde te accepteren plotseling een 'gevoelige' te zijn - heldervoelend, helderhorend, soms helderziend, een empaat en genezer, en hoe ik dat in balans kon brengen met mijn 'normale' dagelijkse leven als moeder en therapeut. Het zien van 'visioenen' en het kunnen 'lezen' van de energieën van mensen paste niet echt bij de dingen! Ik vroeg me soms af of ik gek was...
Deze twee nogal verontrustende gebeurtenissen leidden tot een genezingsreis die me ertoe bracht het leven vanuit een meer 'holistisch' en 'energetisch' standpunt te bekijken. Ze brachten me naar verschillende ongebruikelijke 'genezers', die me veel leerden over de oorzaken van ziekte, en hoe ik gezondheid en welzijn kon aanvaarden en verwerven. Allemaal dingen die de manier waarop ik over leven en welzijn dacht, hebben veranderd.
Er wordt wel gezegd dat - wanneer een leerling er klaar voor is - er een leraar of vriend zal verschijnen. Toen mijn dochter in de eerste klas zat, ontmoette ik Judy MacLeod, die mijn vriend-voor-het-leven en leraar werd, en die me liet kennismaken met een nieuwe manier van kijken naar het leven. We genoten van menige kop thee terwijl we experimenteerden met verschillende geneeswijzen, speelden met manieren om remedies te gebruiken en discussieerden over leven, energie en genezing. Judy is een zogenaamde 'levenslange' leraar, altijd op zoek naar en gebruikmakend van nieuwe manieren om anderen te helpen op hun reis door het leven.
Iemand die ook speciaal voor me was, was een talentvolle chiropractor, George DeWit, die door Judy aan mij werd voorgesteld. In zijn geneeswerk gebruikte George een vorm van kinesiologie die oorspronkelijk was ontwikkeld door Dr. Goodheart, en combineerde dat met chiropractie, homeopathie, supplementen en bloesemremedies. Het was mijn eerste kennismaking met dit soort dingen. Zijn werk veranderde mijn leven en redde het, aangezien ik op dat moment op weg van om 'van de planeet af' te gaan. George testte voor het eerst de Living Light Essences uit en zei: 'ze werken' ... ik werd er bang van!
Ik herinner me dat ik George op een gegeven moment vertelde dat ik niet een van die mensen was die voortdurend 'gerepareerd' wilde worden, maar een grotere rol wilde spelen in mijn eigen genezing, en vroeg wat hij aanbeveelde. Hij keek me recht aan, glimlachte en zei: "Zoek iemand om je te helpen met je instelling." Ik deed dat. Het was het begin van een nieuwe reis naar binnen. Ons welzijn gaat niet alleen om onze lichamelijke gezondheid, maar ook om onze sociale, emotionele, mentale en spirituele 'gezondheid'. Als we leren verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen reis door het leven - onze gezondheid en ons welzijn, veranderen de dingen.
Nogmaals, wanneer de behoefte er is en de timing goed is, brengt het universum of misschien wijzelf wel mensen in ons leven met een doel. Telea Juna, een zeer begaafde gedragsveranderingsadviseur, natuurlijk, intuïtief en energetisch genezer, kwam begin jaren negentig voor een bepaalde periode in mijn leven en werkte met mij op vele niveaus, leerde me over 'energie', genezing, de Zeven Stralen, engelen… en veel andere esoterische zaken. Vandaaruit ontstonden de Living Light Essences. "Ziekte van het lichaam is niets anders dan een uiting van disbalans tussen ziel en geest. Wanneer we de disbalans verwijderen, herstelt het evenwicht tussen ziel en geest, en zal het lichaam weer perfect in balans zijn in al haar facetten." Edward Bach.
Nadat ik door George DeWit in aanraking was gekomen met bloesemremedies, begon ik halverwege de jaren tachtig Bachbloesemremedies te gebruiken als een manier om mijn gevoel van eigenwaarde, gezondheid en veel van de emotionele, mentale en spirituele aspecten van mijn leven die blijkbaar uit evenwicht waren te herstellen. Eerst gebruikte ik ze gewoon zelf, en toen begon ik ze te in te zetten om mijn familie en vrienden te helpen. Van het een kwam het ander, en nu zou een leven zonder remedies ondenkbaar zijn…!
In 1995 ontmoette ik Jeff Binder die later samen met mij de Living Light Essences oprichte, zakenpartner en schoonzoon. Jeff en ik creëerden samen in 1996 de Living Light Essences, edelsteenremedies op basis van de Seven Rays (Zeven Stralen), in 1996, en begonnen een bedrijf genaamd Living Light Energies (later Living Light, Inc.) voor het produceren en distribueren van Living Light Essences. Het thema 'Licht' in mijn leven ging verder ...
De komst van de Living Light Essences veranderde mijn kijk aanzienlijk en er begon een nieuwe fase in mijn leven. Van een 'twijfelende Thomas', met een 'eerst zien dan geloven'-houding, naar de ontdekking dat de Living Light Essences 'echt werkten' en mensen hielpen hun leven te veranderen, zorgde ervoor dat veel overtuigingen omver werden geblazen en er ook nieuwe voor in de plaats kwamen waaraan ik even moest wennen. De remedies leken in zeer korte tijd de wereld rond te gaan. Het leven had plotseling een nieuw doel. Het was en is een fascinerende ervaring het voorrecht hebben te spreken met mensen uit zoveel verschillende lagen van de bevolking en leer- en begripniveaus. Het leven met remedies heeft, in de woorden van Robert Frost, '… het verschil gemaakt!'
In 2001 nam ik een time out om me te concentreren op mijn werk als therapeut, terwijl Jeff het bedrijf alleen leidde. In 2005 besloot Jeff om te stoppen en nam ik het bedrijf weer over. Ik creëerde mijn eigen bedrijf, dat ik 'Luminesce' noemde… 'to become Light'. Luminesce produceert en distribueert nu de Living Light Essences en de Living Light Rainbow Essences.
In december 2008 ontving ik een e-mail uit Israël met de vraag of ik een amethist remedie kon maken voor gebruik in een nieuwe lijn van Amethist cosmetica. Het was 12 jaar geleden dat ik een remedie had gemaakt en ik vroeg me af of ik dat nog steeds kon. Waar we niet mee bezig zijn, gaat vaak verloren. De uitdaging was tevens om midden in die Canadese winter een remedie te maken, aangezien de zon al weken niet had geschenen. Het universum heeft echter soms zijn eigen 'agenda en planning' buiten ons om, en op een zaterdagmorgen scheen de zon uitbundig... de hele dag, waardoor ik de mogelijkheid kreeg buiten in de sneeuw en de zon de moederremedie te maken, de eerste van de Rainbow-essence serie.
De andere zes remedies van deze serie kwamen anderhalf jaar later na elkaar. De ideeën voor deze remedies waren al een tijdje aan het borrelen, en met de hulp en een duwtje van een vriend, Terry Overeem, kwamen ze tot stand.
Eerst kwamen de kleuren en daarna de edelstenen/kristallen die nodig waren bij de kleur. Het was boeiend te zien hoe elke remedie zich presenteerde in haar kleurenpracht, en elk met een eigen 'persoonlijkheid'!
Sinds het midden van de jaren tachtig maken bloesem- en edelsteenremedies deel uit van mijn leven en genezingsproces. Op een gegeven moment verzamelde ik ze: bloesemremedies, boomremedies, schelpremedies, energieremedies, kosmische remedies... noem maar op! Ik heb ze persoonlijk gebruikt om een verscheidenheid aan therapieën te ondersteunen: massage, kinesiologie, energetisch geneeswerk, Reiki, EFT, homeopathie, psychotherapie, Feng Shui etc, om die therapieën en ervaringen te verdiepen en geneeswerk te vergemakkelijken.
Het leven is en blijft een fascinerende reis van zelfontdekking en genezing… gaan geloven in, liefhebben en waarderen van jezelf. Remedies hebben een grote rol gespeeld in die reis, door ondersteuning te bieden, uitdaging te geven, te verzachten, hoop te geven, verandering te brengen ... en me te helpen bewuster te worden van wat er in mijn leven gebeurde/gebeurt, en genezing te geven in die uiteenlopende periodes.
Er is mij eens verteld dat ik hier was om "... de menselijke ervaring te ervaren, jezelf te genezen en dan door te gaan en anderen te helpen hetzelfde te doen", en dat is zeker het geval geweest! Een van de dingen die ik tijdens mijn reis heb geleerd, is dat we elk niveau dat op ons pad verschijnt als negatief kunnen beschouwen en zeggen: “Niet weer !!!”, en het leven of het universum de schuld geven, OF we kunnen zeggen: "Gefeliciteerd dat je klaar bent om de volgende laag af te pellen!" Hoe we ervoor kiezen om op de uitdagingen van het leven te reageren, is aan ons en niemand anders is verantwoordelijk. En zo gaat de reis van het leven verder ... met dankbaarheid, veel ontzag en fascinatie!
Vrij recent kreeg ik de keuze om in deze wereld te 'blijven' of 'weg te gaan'. Terwijl ik hierover nadacht, herinnerde ik me wat een Indiase astroloog/goeroe mij vele jaren geleden in India had verteld. Hij nam handpalmlezing op in een astrologie reading, en legde uit: "De lijnen in de ene hand laten zien welke gaven je in dit leven hebt gekregen, en de lijnen in de andere hant laten zien wat je met die gaven hebt gedaan." Terwijl ik over die woorden nadacht, realiseerde ik me dat ik het gevoel had dat er nog steeds behoorlijk wat gaven waren die ik had gekregen en niet volledig had gebruikt, en het was tijd om dat te doen in plaats van afstand te doen van de 'slachtofferrol' en 'weg te gaan' ... het leven is inderdaad een voorrecht!
Soms is het iets dat we hebben gelezen, gehoord of wat ons is verteld door een vriend dat op een bepaald moment opduikt om ons te helpen en te inspireren om bepaalde acties te ondernemen, of om de keuzes of veranderingen die we moeten maken te beïnvloeden. Naast de woorden van de Indiase goeroe herinnerde ik me ook een citaat van de filosoof en geleerde van de vergelijkbare mythologie, Joseph Campbell, die ik had weggestopt in mijn 'quotes'-geheugen. Het gaat over hoe we de uitdagingen van het leven benaderen, en of we ze zien met ogen die 'donker' zijn of ogen die 'Licht' zijn ... het spreekwoordelijke glas 'half leeg' of 'half vol': "Wat je lot ook is, wat er ook gebeurt, je zegt:" Dit is wat ik nodig heb. " Het ziet er misschien uit als een puinhoop, maar benader het alsof het een kans, een uitdaging is. Als je liefde naar dat moment brengt - geen ontmoediging - zul je daar de kracht vinden. Elke ramp die je kunt overleven, is een groei van je karakter, je gestalte en je leven. Wat een voorrecht!! Dit is het moment waarop de spontaniteit van je eigen innerlijk de kans krijgt om te stromen. Als je dan terugkijkt op je leven, zul je zien dat de momenten die grote mislukkingen leken, gevolgd door een puinhoop, juist de momenten waren die het leven dat je nu hebt, gevormd hebben. Je zult zien dat dit echt waar is. Er kan je niets overkomen dat niet positief is. Hoewel het er op dat moment uitziet en aanvoelt als een negatieve crisis, is het dat niet. De crisis werpt je terug, en wanneer je kracht moet tonen, komt het."
Onder andere vanwege een aantal ervaringen uit de vroege kinderjaren, was een van de uitdagingen van mijn leven het geloven in het "zelf", iets wat velen van ons tegenkomen tijdens onze reis door het leven. Ik zou willen afsluiten met een beroemd citaat dat vaak wordt toegeschreven aan Nelson Mandela, maar in feite afkomstig is van Marianne Williamson, een Amerikaanse spirituele leraar, auteur en docent. Zij zegt: "Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn. Onze diepste angst is dat we oneindig machtig zijn. Het is ons licht, niet onze duisternis waar we het allerbangst voor zijn. We vragen onszelf: wie ben ik om briljant te zijn, prachtig, talentvol, fantastisch? Maar wie ben je om dat niet te zijn? Je bent een kind van God. Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst. Er is niets verlichtends aan jezelf kleiner te maken, zodat andere mensen om je heen zich niet onzeker voelen. Het is de bedoeling dat we allemaal stralen, zoals kinderen. We zijn geboren om de glorie Gods die in ons is, te openbaren. Het zit niet alleen in sommige van ons, maar het zit in iedereen. En terwijl we ons eigen licht laten schijnen, geven we onbewust andere mensen toestemming om hetzelfde te doen."