De idee van individualisatie van het geneesmiddel voor elke zieke, die wij reeds bij Hippokrates aantreffen en die Samuel Hahnemann zo voortreffelijk uitgebouwd heeft tot de moderne homeopathie, vinden wij als richtsnoer terug in de therapie van Edward Bach.

De boeiende homeopatische problematiek is nog verre van opgelost, hoewel de homeopatische genezingen in huidige moderne tijd niet meer zijn weg te denken.

Wat wij wel weten is dat ieder homeopatisch middel bepaalde delen van onze ingewanden en weefsels tot een reactie aanzet en deze reactie heeft verreikende en heilzame gevolgen voor lichaam en ziel. In wezen wordt de herstellende werking die ons organisme heeft, door inname van het extract of het homeopatische geneesmiddel, extra geprikkeld waardoor het genezingsproces in gang wordt gezet.
De bloemenextracten van E. Bach zijn weliswaar slechts een van de parels van het homeopathisch snoer, maar niet minder waardevol. Wij hebben de bloemenextracten toegediend aan een bonte reeks van patiënten: zoals bijvoorbeeld aan mensen met maag- en leverproblemen of aan mensen met meer typische of a-typische psychosomatische zieken. En altijd konden wij een heilzame uitwerking op de fysieke én psychische gesteldheid en dus ook op het ziektebeeld registreren.